हे वतास
उडाई देउ त्यो कालो बादल
हे अग्नि
पगालि देउ उस्को देखिने दाग
छेकिएको त्यो तिम्रो रूपलाई
प्रष्ट हेर्ने मेरो रहर।
तर उही अन्धकार
कति फरक छ दिन र रातमा
दिनको उज्यालो देखि डराउने चन्द्रमा
रातमा स्वयम उज्यालो बोकेर आउछ
अनि लुक्छ औसींको रातमा कतै।
तर उस्लाई
जस्तै बादलले छेके पनि
जस्तै ग्रहणले खाए पनि
जस्तै दिनले सताए पनि
फेरि एकदिन टहटह उभिदिन्छ
मेरो आँगनीमा
निश्चल प्रेमकी खानी मेरी चन्द्रमा।
***
-विश्वबन्धु कार्की
उडाई देउ त्यो कालो बादल
हे अग्नि
पगालि देउ उस्को देखिने दाग
छेकिएको त्यो तिम्रो रूपलाई
प्रष्ट हेर्ने मेरो रहर।
तर उही अन्धकार
कति फरक छ दिन र रातमा
दिनको उज्यालो देखि डराउने चन्द्रमा
रातमा स्वयम उज्यालो बोकेर आउछ
अनि लुक्छ औसींको रातमा कतै।
तर उस्लाई
जस्तै बादलले छेके पनि
जस्तै ग्रहणले खाए पनि
जस्तै दिनले सताए पनि
फेरि एकदिन टहटह उभिदिन्छ
मेरो आँगनीमा
निश्चल प्रेमकी खानी मेरी चन्द्रमा।
***
-विश्वबन्धु कार्की